Рецензия на «Ты мимо шёл» (Светлана Мель)
Ты мимо шёл Светлана Мель Ты міма ішоў Ну што ж ты! Прысніўся - дык заходзь, Не стой у пакоі, прыхініся да сцяны! Ішоў па млечным шляху ты мімаходзь Па звычцы завярнуўшы да мяне ў сны. Ты ненадоўга, так - я зразумела. Жадаеш піць - у куфлі луналад… А ноч, як бессаромная святлела, Цень не пранесці – ні то скрозь, ні над… Кахання сны па-за прасторамі ўсіх мер, Прынятыя на веру ў святле дня. Стыхійна будаваны інтэр'ер - Не скажаш, што камфортная хлусня, Але, так звыклая дэталь кашмара, Што не здзівіцца нават воку. Вось толькі ты - ці сон, ці мара Ў сне? … А боль адклікваўся далёка. І з гэтым болем я ўжо даўно Дзялю не толькі сны, але і явы дзень… Сны нелагічныя – бо гэта не кіно, Калі сыдзеш, пакінь у праёме цень. Перевод на белорусский язык Максим Троянович 24.02.2019 16:34 • Заявить о нарушении
Как бы хотелось услышать это живым голосом!
Спасибо, Сергей!!!!!!! Светлана Мель 24.02.2019 16:42 Заявить о нарушении
Перейти на страницу произведения |
