Рецензия на «Эх, Мiкола, ты, Мiкола...» (Юрий Боровицкий)
Так яно заўжды, усё здаецца паспееш, а нечакана застаюцца толькі успаміны! Не званіў даўно Міколу, Нібы ўсё чакаў дазволу… Смерць жа, мілы мой Мікола, К нам прыходзіць без дазволу І бярэ душу на неба. І рэдактар ёй не трэба! Ды патрэбны й ёй паэты… Эх, Мікола, дзе ты, дзе ты? HTTPS://STIHI.RU/2021/08/29/1137 http://www.stihi.ru/2017/05/31/68 Здароўя светлага жыцця! Николай Сергеевич 01 21.11.2021 11:19 • Заявить о нарушении
Дзякуй! І вам - моцнага здароўя і ўсяго добрага!
Юрий Боровицкий 21.11.2021 11:41 Заявить о нарушении
Перейти на страницу произведения |
