Рецензия на «Познайте древо знаний» (Серго Вартанов)

შემეცნების ხე სულ მარადია
ის მუდამ ყვავის უშრეტი ძღვენით.
სრულყოფილებას რადგან სწადია
დაგატკბოთ თქვენ და იკვებოს თქვენით.

.........

მისი ნაყიფი გემრიელია
ო, მშვენიერი, თანაც, ძალიან.
თქვენი გარჯა ხომ მეტად ძნელია
და მოსავლითაც გაგვიხარია.

.........

მაგრამ დროს უყვარს - ყველგან სვავს წერტილს.
და რომ არ გახმეს, არ დაშრეს წყარი,
სიბრძნის ფიალამ, ვით ალავერდი,
ხელიდან ხელში უნდა იაროს.

........

უფალთან გინდათ დაახლოვება?
ჩაწვდით, გაიგეთ მისი წადილი,
მაგრამ ამ ცოდნის სივრცე, ვაება
მძიმეა, როგორც მსუყე სადილი.

..........

გეამაყებათ ოქროს ნივთები,
თითქოს ღვთიური იყოს ,,ბარიში,,
არ ღირს...უფერო ხრება ფიქრები,
მხოლოდ მაგარი ხდება ბალიში.

.........

ტყულიდ აგროვებთ ლითონებს, ქაღალდს
ამით მის ოსტატს აფასებთ ცაზე -
ზოგი მათგანი ვერ გრძნობდა დაღლას
და ორნამენტებს კვეთავდა ქვაზე.

..............

ჰოდა შედევრიც იბადებოდა.
უკვე ქვაც, ოქროც სუნთქავდა ოდნავ.
გრძნობა ქმნილების სული ხდებოდა,
და ამ გრძნობაში კვლავ იდო ცოდნა.

.........

აი, რაშია ჭეშმარიტება.
შემეცნება ხომ თავისი არსით,
ფორმულას გვაძლევს რაა ქმნილება
და რისთვის გაჩნდა ამ ქვეყნად კაცი.

...........

Тинатин Менабде   16.08.2016 11:54   •   Заявить о нарушении