Рецензия на «Да бабулi» (Людмила Брановская)
Добры верш, цеплынёю i любоую ад яго вее. Толькi каб было лiтаратурна правiльна у радку Укасiць i насушыць, я напiсала б Скасiць i пасушыць. Дабра Вам i натхнення! Надежда Чмара 26.01.2014 13:27 • Заявить о нарушении
Дзякуй Вам. Вы маеце рацыю на свой погляд . Я пісала так, як казала мне бабуля: -" Унучка, збегай на загрэблю, укасі посцілку,дзве атавы, трэба ж сена патрохі насушыць на зіму." Укасі - трохі , не усю атаву, а столькі, колькі зможаш прынесці. Патрохі, многа разоу - вось на зіму і хопіць. Тут трэба падумаць, як будзе трапней сэнс перадаць . Не заусёды мы маглі касіць і сушыць сена вазамі.Удзячна за уважлівае чытанне верша.
Людмила Брановская 26.01.2014 22:30 Заявить о нарушении
Действительно - что ни сельцо, то своё словцо. Вы правы.
Надежда Чмара 26.01.2014 23:22 Заявить о нарушении
Перейти на страницу произведения |
