Рецензия на «Завiруха» (Марина Влада-Верасень)
Шолах лісця пад нагамі ловіць вуха і чакае, што сапраўднай завірухай дол зіма пазамятае. Мне шкада заўсёды штосці Той раскошы-прыгажосці... Вера Михно 19.05.2023 13:50 • Заявить о нарушении
Не шкадуй таго, што ўчора… – За Зімой Вясна прыходзіць!
Абуджаецца прырода – крыгаходзіць, крыгаходзіць… Прыгажуня-маладзіца свае косы расплятае – Салавейка закаханых пад чаромхамі чакае… Завіруха! Завіруха! Завіруха завірушыць! Супыніся, бач і слухай – зноў пялёсткі вальсы кружаць!.. Завіруха! Завіруха! Завіруха завірушыць! Марина Влада-Верасень 21.05.2023 22:38 Заявить о нарушении
Круглагодна завірухі
Пух, пялёсткі, лісце кудраць. Трэба, праўда, жыць без скрухі, Свет любіць - у гэтым мудрасць! Вера Михно 22.05.2023 07:35 Заявить о нарушении
Перейти на страницу произведения |
