Рецензия на «О цуд!» (Лаззаро)
Я люблю рускую мову, рускія словы, бачу іхні колер, чую смак... Але ж, Лаззаро, так любіць (можа і кахаць) беларускую мову я не магу. Чаму? Таму што я ведаю яе правілы і асаблівасці, але вось Вашая вобразнасць заўсёды заганяе мяне ў вугал: адкуль яна ў Вас? У кожным Вашым вершы ёсць некалькі слоў, якія назаўсёды застаюцца ў памяці і пераблытаць з іншым аўтарам Вас немагчыма... Цуд да і толькі... Дзякуй, Лаззаро! Ирина Жизневская 14.05.2015 01:21 • Заявить о нарушении
Дзякую, Ірыначка! Як заўжды, Вы— як сонейка!
А я пішу проста, як пішацца, не ведаючы ні правіл, ні асаблівасцяў. Не так даўно адзін мэтр беларускай паэзіі сказаў пра маю пісаніну: "Ніводнага вартага вершыка няма." Я давяраю прафесіяналам. Але спадзяюся, што сціплая мянушка Лаззаро не прыцягне нічый пагляд і дасць магчымасць пісаць і далей— ціхенька і па-вучнёўскі. Колькі Бог дпзволіць. Вось для Вас, напрыклад... Лаззаро 14.05.2015 12:12 Заявить о нарушении
Перейти на страницу произведения |
