Зямля бацькоў, Пад белымі крыламі
З дзяцінства сэрцу родны, мілы кут,
Магутны дуб з бялюткімі бусламі
Нямала год мяне чакаюць тут.
Як доўга жыў я на чужой старонцы,
Пазнаў нямала радасных гадзін.
І хоць, для усіх, аднолькавае сонца
Радзімы край, бацькоўскі дом адзін.
Ды, што рабіць, няма ужо нікога
Хто зноўку ўсё з вайны пабудаваў,
Хто даглядаў старога і малога,
Жыццё сваё, адзін хто дажываў!
Цяпер, адзін, без гонару былога
Усё з дзяцінства ўспамінаць пачнеш,
Нямала глупства у жыцці зрабілі…
Ды, што пасееш тое і пажнеш!
Пад белым крылам https stihi. ru 2025 12 01 1751
© Copyright: Николай Сергеевич 01, 2025
Свидетельство о публикации №125120101751
Свидетельство о публикации №125120101751
Рецензии
Спасибо ! ВСлух прочла !Понравилось ! Давно не была здесь ...
Радости и здоровья !
.................
С поклоном ,
Ганна Зброжек 05.12.2025 01:10 • Заявить о нарушении
Радости и здоровья !
.................
С поклоном ,
Ганна Зброжек 05.12.2025 01:10 • Заявить о нарушении
На это произведение написаны 4 рецензии, здесь отображается последняя, остальные - в полном списке.