Край маленства, кахання, сталення,
У шматфарбнасці мне даражэй,
Пакуль чую птушынае пенне,
Не згубілася пэўнасць надзей.
Наўздагон чысціні хвалявання,
Мне шкада ад яго ўцячы,
Дорыць восень крынічнае ранне
І ад шчырага сэрца ключы.
Нацягну капялюшык наперад,
Бы дзіцячаю верай жыву.
Вершы простыя складваю ў нерат,
Абаяльнай Радзіму заву.
Мой край
© Copyright: Максим Троянович, 2025
Свидетельство о публикации №125112802972
Свидетельство о публикации №125112802972
Рецензии