Здрадники. на бел

Пабялилі ужо скроні
Тыя здраднікі - гады,
Што як казачныя коні
Нас нясуць. Але куды?

Толькі ў свет прыйшоў, здаецца,
Каляндар жыцця станеў,
Але ж я у гэтым свеце
Не усё зрабіць паспеў.

Сівы чуб, сівыя скроні
Запрашэнне да “балю”.
Ой, вы казачныя коні
Затрымайцеся, малю.


Рецензии