Максим Шабурин. Рыбак от бога. Рус. Бел
В город мой зима неторопливо
И дырявый заячий бушлат
Натянула коркой над заливом,
Рыбаков заждавшихся толпу
Согнала удить на перволёдок
Серебристо-синюю сапу
И жирком нагулянных селёдок.
Из иных похожих рыбачков-
Бур, ушанка, удочки, бадейка,
Одного узнаешь без очков,
Самого заядлого-Андрейку.
Как поклёвка, дёргает культёй,
Как потычка, громко матерится.
Оттого ль досель он холостой ?
Оттого ль по прозвищу "синица"?
Чуть рассвет, "синица" уж на льду,
Чтут его за хлеб грачи и галки.
Я сегодня с ним назад пойду,
Буду слушать байки о рыбалке.
Этот парень мудр не по годам,
Не стеснится бедного чертога.
Может и не идол он для дам,
Но на сто пудов рыбак от бога.
***
Рыбак ад бога
Запозненым падарожнікам прыйшла
Ў горад мой зіма марудліва, бы дзіва
І дзіравы заячы бушлат
Нацягнула коркай над залівам,
Дачакаўшыхся натоўп хапун,
Сагнала вудзіць на першалёдак
Серабрыста-сінюю сапу
І дарма нагуляных сялёдак.
З іншых падобных рыбакоў
Свідар, вушанка, вуды, вядзерца,
Аднаго пазнаеш без ачкоў,
Самага заўзятага-Андрэйку.
Куксай тузае паклёўку абы як,
Мацюкнецца гучна, як сарвецца.
Ці таму дагэтуль халасцяк ?
"Сініца" па мянушцы куды дзецца"?
Ледзь світанак, ён ўжо на рацэ,
Паважаюць хлебам гракоў, кавак.
Сёння з ім дамоў пайду,
Буду слухаць байкі ад рыбалак.
Хлопец мудры. бы не па гадам,
Не абмяжуецца беднага чартога.
Можа і не ідал ён для дам,
Ён на сто пудоў рыбак ад бога.
Перевёл Максим Троянович
Свидетельство о публикации №125111309142