Андрей Комаров. Где есть любовь. Рус. Бел

Взывал, не знал, где здравый смысл,
Дарил ту правду, что имел.
Крутил рулетку странных чисел,
Писал углём, где пишет мел.

Играл с судьбой, не зная ноты...
Я слышал звук, где тишина,
И окликал с вопросом: "Кто ты?"
Но там - бетонная стена…

Срывались дни, как листья в осень,
Как много их... Мечтал с зарёй,
Нырял душой так просто в просинь,
Но мяло время шестернёй..

С чего так сложно быть живыми:
Без фальши, денег и вражды?!.
Быть может, станем мы иными:
Где есть любовь, живут мечты.


***

Дзе ёсць каханне
 
Заклікаў, не ведаў, дзе сэнс вялікі,
Дарыў тую праўду, што меў.
Круціў рулетку дзіўных лікаў,
Пісаў вуглём, дзе піша мел.

Гуляў з лёсам, не ведаючы ноты...
Я чуў гук, дзе цішыня,
І аклікаў з пытаннем: "Хто ты?"
Але там - бетонная сцяна…

Зрываліся дні, як лісце ў восень,
Як шмат іх... Марыў са світанкам,
Ныраў душой так проста ў просінь,
Але камячыў час жорстким ранкам.

Чаму так складана быць жывымі:
Без фальшы, грошай і варожасці?!.
Мабыць станем мы іншымі:
З каханнем жывуць мары пошасці.

    Перевёл Максим Троянович