Хатки, хатки, хатки, хатки... Юрий Боровицкий, с б

***
Хатки, хатки, хатки, хатки,
И отчизны флаг единый…
Баня, озеро и грядки,
И ограда для скотины…

У дорог брусника в вёдрах.
Вдоль дороги – мшары бора,
От сосны смолистый воздух,
День прозрачный, как озёра.

И так кажется далёко
Эта тишь от крыш столицы
Белоруси синеокой,
Что стихом должна пролиться…

Сквозь Березинскую пущу
Из Бегомля путь на Лепель…
До чего же думать лучше,
Позабыв шум толп нелепый.

Далеко ведёт дорога
В край озёр и водной сини.
Окромя болот и Бога,
Только голос журавлиный.

Хатки, хатки, хатки, хатки…
Белоруси нашей слово…
И родные нам порядки,
Языка исток родного.

По дорог на Лепель

Оригинал:

***
Хаткі, хаткі, хаткі, хаткі...
Сцяг дзяржаўны ля хаціны...
Лазня, возера і градкі,
Загародка для скаціны...

Ля дарог – брусніцы ў вёдрах,
Паўз дарогу – лес імшысты,
І бярвён смалістых водар,
І асенні дзень празрысты...

І, здаецца, так далёка
Ад сталіцы гэта ціша
Беларусі сінявокай,
Што сама мне вершы піша...

А з Бягомля шлях на Лепель
Праз Бярэзінскую пушчу.
Ў цішы думаецца лепей,
Забываеш тлуму гушчу.

На паўночны ўсход дарога
Ў край азёр і воднай сіні...
Акрамя балот і Бога,
Журавіны, журавіны...

Хаткі, хаткі, хаткі, хаткі...
Беларускіх назваў словы...
Нашы свойскія парадкі,
Як крыніца роднай мовы.

18. 09. 2025 г., з падарожжа ў Лепель.