Вузялок на памяць

Вось і лета на звароце.
Хутка ўжо Купала.
Качанят сям'я ў чароце
Ловіць мух удала.

Вёрткія, як кроплі ртуці,
Слізгаюць між зёлак.
Духата. У броду куце
Пырскі, бляск вясёлак.

Дзятва прысак дня змывае
Гульнямі ды смехам
Які звонам ажывае,
Пад вербамі рэхам.

Дзень стаміўся. Коціць долу
За лес кола сонца.
Час вакацыяў вясёлых -
Светлы  час бясконца.

Пах дзяцінства ў ветры млее,
Ажываюць спаквалля
Думкі, планы і надзеі,
 Гукі родных слоў здаля…

Нібы чоўн сярод чароту,
Памяць іх трымае.
Мовы пах дае ахвоту
Бараніць, што мае.

І няхай юнацтва лета
Міне, як звычайна —
Пакуль сэрца помніць гэта,
Жыццё ідзе файна!

Прыйдзе дзень, калі раптоўна
Пройдзе навальніца
І азону водар поўна
Ў грудзі будзе ліцца.

Зноў юнацтва адгукаецца,
Бо не ўсё ж сціраецца…
Вузялок на памяць сэрца
З жарсці пачынаецца.

Хай чарот шапоча ціха,
Як спрадвеку ўмеў, —
У тым шэпце няма ліха,
Ён кахання спеў!