Май адляцеў у смутку бэзу,
У язвіня бялюткім ззянні —
Бліскуча адыграў імпрэзу
Жарсці цнатлівага кахання.
Струменіць ліпы пах мядовы,
Суніц рубіны — нібы зоркі.
З нябёс блакіту адмысловы
Кілім ільну ўпаў на пагоркі.
Ноч карацее і святлее,
Мільгаюць знічкі-светлячкі,
І сэрца ў чаканні млее
На дотык любае рукі.
Май адляцеў з бэзу смугою,
З пяшчотнай песняй салаўя.
Далёка ты — і я з другою...
І сэрца шчыміць удвая!
А сэрца шчымiць удвая...
© Copyright: Станислав Шастак, 2025
Свидетельство о публикации №125060100949
Свидетельство о публикации №125060100949
Рецензии