Пражыўшы ў свеце шмат гадоў
Што нетрывалыя бы ніткі,
Дзядок гартае зноў і зноў
Свайго юнацтва дзённік, сшыткі
Было дзяцінства, школьны баль,
Было каханне, хата, дзеці,
Ды не сустрэцца з тым на жаль
Бо без звароту Ў гэтым свеце.
У хаце ён стары адзін
Ля хаты липы и бярозы.
І не злічыць пакут-гадзін,
Каму патрэбны яго слёзы…?
ДзіцяткІ-болькІ абы дзе.
Стаіць гаратніца-хаціна
А да пагосту хто прыдзе?
Аб вёсцы толькі успаміны.
Не чутна мовы птушанят,
Буслы ужо не завІтаюць,
І назвы вёсачкі няма
Дзе дзед з хацінай дажываюць.
Без звароту
© Copyright: Николай Сергеевич 01, 2025
Свидетельство о публикации №125042901289
Свидетельство о публикации №125042901289
Рецензии
Николай стих грустный и трогательный про одинокого старика.
Много таких на свете живут.Я как подумаю про свой поселок там столько вдов осталось.
Доброго тебе праздников в мае. Здоровья большого.
Ирина Рудзите1 30.04.2025 17:31 • Заявить о нарушении
Много таких на свете живут.Я как подумаю про свой поселок там столько вдов осталось.
Доброго тебе праздников в мае. Здоровья большого.
Ирина Рудзите1 30.04.2025 17:31 • Заявить о нарушении