Нездарма выпадала
Мне раненй чарада,
Ты вясной чаравала,
Як у плыні вада.
Слёзы радасць трапляе,
Нават крыху журбы,
Мне цябе не хапае,
Вечар шэпчуць дубы.
Мне спакойна і сцішна,
Як ты побач была,
Не саспелая вішня,
Што вясной адцвіла.
Я да гэтуль ніколі
Так вясны не чакаў.
я прашу твае долі -
Адзіноту пазнаў.
Нежданно
© Copyright: Максим Троянович, 2025
Свидетельство о публикации №125042301891
Свидетельство о публикации №125042301891
Рецензии