Дзявочыя вочы усюды зноў бачу:
У небе і кветках, што ў лузе растуць,
У рэчцы, што ліжа пясочак гарачы
І хвалях яе, што нястрымна бягуць.
У сонейка свеце, любімай Айчыны,
У кветках лугоў і зялёнай траве
Ды вось засталося адно–успаміны,
Што сам маляваў на жыццёвай канве.
Дзе яны зараз чубы паўнакроўныя,
Што так безтурботна віліся тады.
Срэбра на скронях ужо падсумоўвае
Дзён працы, хвароб, дасягненняў гады.
Усюды зно бачу
© Copyright: Николай Сергеевич 01, 2025
Свидетельство о публикации №125042203403
Свидетельство о публикации №125042203403
Рецензии
Цудоўна гучыць наша беларуская мова... Дзякуй вялікі за ўспаміны... Яны ў нас, аднагодкаў, аднолькавыя.
Лариса Толмачёва 26.04.2025 20:28 • Заявить о нарушении
Лариса Толмачёва 26.04.2025 20:28 • Заявить о нарушении
Сапраўды, усё так! І у жыцці нашым, амаль усё аднолькавае. Міру Вам і Зямлі нашай!
Николай Сергеевич 01 27.04.2025 07:47 Заявить о нарушении
Николай Сергеевич 01 27.04.2025 07:47 Заявить о нарушении
На это произведение написаны 4 рецензии, здесь отображается последняя, остальные - в полном списке.