Кличуць мясцины. бел

Мноства гадоў працякло з той часіны
Як мы у розных краінах жывем
Ды ўсё настойлівей клічуць мясціны
Тыя, што малай Радзімай завем.

Тут была вёсачка наша і хата
Дзе бэз з чаромхай глядзелі ў акно
Ды ўжо на могілках Мама і Тата
Брат там так сама даволі даўно.

Часта за працай аб іх забывалі-
Радасці часам, гадзінай бяды.
Рэдка да іх ў іх жіцці пріязжалі,
Рэдка і зараз прыходзім сюды.

Толькі часцей і часцей так балюча
Сэрцу якое заўсёды пры нас.
Тут на Радзіме Душа у сугуччы,
Каб не зніштожылі жыў бы ля вас.

Ён для усіх тут прытулак адзіны
Дзе стаяць помнікі з фота на іх.
Хутка праходзяць спаткання гадзіны
Трэба вяртацца у горад жывых.


Рецензии
Через переводчика поняла что стих - воспоминание.
Душевный стих!!!Понравился.
С Масленицей,Николай!

Ирина Рудзите1   12.03.2024 20:41     Заявить о нарушении
Спасибо Ирина! И тебя с Масленицей! Здоровья и веселья!
http://WWW.STIHI.RU/2011/06/14/1703

С весной!

Николай Сергеевич 01   13.03.2024 06:52   Заявить о нарушении