Палку Калiноускага

Ну, вось я ізноў у дарозе.
Няма мне спачынку і сну.
Заходзіцца сэрца ў трывозе,
Каб бог не наслаў нам вайну.

Бо зведалі войн мы нямала,
Французы і маскалі,
І немцаў ліхая навала
Панішчылі ўсё, што маглі.

І памяць, і мову стапталі
Разбурылі ўсё, чым жылі,
Каб мы ўсе манкуртамі сталі,
Рабамі ў калгасе былі.

Каб марылі мы аб свабодзе,
Не знаўшы яе акурат,
Каб звады жылі у народзе
І правіў бы вечна дыктат!

Ды хутка ўжо час настане
І нас не пакіне ў бядзе,
Нам полк Каліноўскага стане
Штандарам, што к волі вядзе!

Згуртуемся ж мы і з ім разам
Паднімем на вілы дыктат,
Каб стала падзея адказам
На годы нямераных страт!

Дарожныя вёрсты вітаю,
Няма мне спакою і сну,
Бо полк Каліноўскага знаю
Свабоды ачоліць вясну!


Рецензии