Татьяна Штэпа. Глупый розыгрыщ апреля. Рус. Бел

Лунный свет по аллеям скользит.
Листьев шелест неслышен почти.
Будоражит твой
Давний визит.
С губ сорвавшийся
Шёпот в ночи.

Тень деревьев
Дрожала, боясь
Раствориться,
Коль утро придёт.
Звёзд струилась
Янтарная вязь,
Предваряя волшебный восход.

Мы молчали,
Не смея сказать,
Что разлуки
Безжалостный ход
Неизменно
Наступит опять.
Календарь(2 р)
Обозначит черёд.

Умолкают
Послушно шаги.
Где- то плачет
Надрывно свирель.
Крикнуть хочется:
" Стой! Погоди!"
В наших судьбах
Напутал апрель.

Глупый розыгрыш
Нас разлучил.
Вновь сердца
Холодят декабри.
Всё неправда.
И нету причин
Проиграть
У апреля пари.

***

Дрэнны розыгрыш красавіка
 
Месяцовае святло па алеях бяжыць.
Лісцьеў шолах нячутны амаль.
Бударажыць твой даўні візіт.
З вуснаў шэпт сарваўся, нажаль.

Цені дрэў, баючыся растварыцца,
Калі раніца прыйдзе.
Зор з бурштына вязьмо насніцца,
Папярэдзячы сонца ўзыход.

Мы маўчалі, а што тут казаць,
У расстання бязлітасны ход,
Бо нязменна пачне наступіць
Каляндар чаргою нагод.
 
Паслухмяныя крокі ў край.
Дзе-та ў небе плыве маладзік.
Сэрца крыкне - "Стой! Пачакай!"
Штось наблытаў сам красавік.

Дрэнны розыгрыш нас разлучыў.
Ізноў сэрца халодзіць ўзгад.
Усё няпраўда, няма тут прычын,
Каб прайграць красавіцкі заклад.

   Перевёл Максим Троянович


Рецензии