Кахаеш ціха, толькі што?
Я, ДОБРА ПАМЯТАЮ СПРЭЧКІ.
Так не кахае больш ніхто.
Паветрам поўніць грудзі рэчка.
Каб адгалоскам крэўных слоў
Плыло каханне з небакраю,
Я з пакаленнем жаўрукоў
Ад ліпы водар год чакаю.
Мне не здаецца – ты маўчыш,
Было б то проста – сэрцаў рэха.
Без слоў малюецца скавыш,
У маўчанне граюць да пацехі.
Мо намагаюся зазра,
Мо непатрэбная цікаўнасць,
Раздоллем ладзіцца зара,
Маўчанне – то пачуцця даўнасць.
Тихая любовь
© Copyright: Максим Троянович, 2022
Свидетельство о публикации №122090801500
Свидетельство о публикации №122090801500
Рецензии