Александр Заев. На фоне лжи. Рус. Бел

На фоне повсеместной лжи
и маленькой весны
под камнем истина лежит,
но мы ей не должны
ни букв, ни слов, ни рифм, ни фраз,
ни сердца, ни ума,
раз уж под камнем она, раз
легла туда сама.
А вот когда размоет дождь
слои тягучих глин,
когда сольётся в лужу ложь
и в грунт уйдёт с Земли,
когда упавшая Звезда
ударит в камень сей,
восстанет истина тогда
во всей её красе.
Но, озарив над собой свод,
увидит, как нигде
никак тут нет уж никого,
особенно – людей.

***
На фоне паўсюднай хлусні
і маленькай вясны
пад каменем праўда ляжыць,
але мы ёй не павінны
ні літар, ні слоў, ні рыфмаў, ні фраз,
ні сэрца, ні розуму,
раз ужо пад каменем яна, раз
лягла туды сама.
А вось калі размые дождж
пласты цягучых глін,
калі зліецца ў лужыну хлусня
і ў грунт сыдзе з Зямлі,
калі зваліўшаяся Зорка
стукне ў камень гэты,
паўстане праўда тады
ва ўсёй яе красе.
Але, асвяціўшы над сабой збор,
убачыць, як нідзе
ніяк тут няма ўжо нікога,
асабліва – людзей.

     Перевёл Максим Троянович


Рецензии