Ты белай ружаю цвіла
У маёй роднай старане.
Мы з аднаго былі сяла,
Ды не сустрэла ты мяне.
Ляцеў юначы шпарка час.
Прывабны спелыя плады.
Цябе сустрэў я неяк раз,
Але згубіў твае сляды.
Купалля стухнулі кастры,
Ракі струмень развёў вянкі,
Ды ў час світальнае зары
Я адшукаў цяпло рукі.
Чырвонай ружаю цвіцеш
Ты годна ў роднай старане
Не прызнае той колер меж
Зіхціць і радуе мяне.
Жадаю, каб у тыгра год
Чырвона ружы расцвілі
І мірна людзі без прыгод
Яго б сустрэлі й правялі!
Дзве ружы
© Copyright: Станислав Шастак, 2021
Свидетельство о публикации №121123000860
Свидетельство о публикации №121123000860
Рецензии