Ольга Бешенковская. Скажи... Рус. Бел

***

Скажи, ты видел что-нибудь новей
Вот этой серой птахи на уступе
Сторожки в снежном, в искорках, тулупе,
Пропахшем нафталином до бровей?
Не оттого, что в курточках дрожим -
Своим дыханьем каждому согреться,
Патриархально вздрагивает сердце
И с каждым снегом больше дорожим
Живым и тёплым... Всем, что на бегу
Из памяти неслышно выпадает,
И снова первым снегом выпадает...
И глубоко, и облачно в снегу...


Скажы, ты бачыў што-небудзь навей...
 
***

Скажы, ты бачыў што-небудзь навей
Вось гэтага шэрага птаха на ўступе
Вартоўні ў снежным, у іскрынках, кажусе,
Прапахлым нафталінам да сівых вей?
Не таму, што ў куртачках дрыжым -
Сваім дыханнем кожнаму сагрэцца,
Патрыярхальна ўздрыгваецца сэрца
І з кожным снегам шануем свой рэжым
Жывым і цёплым... Усім, што на бягу
З памяці нячутна выпадае,
І зноў першым снегам выпадае...
І глыбока, і хмарна ў снегу...

    перевёл максим Троянович


Рецензии