У бяздоннай нябёс сіняве
Чутны срэбраны крык гарлавы,
Клін птушыны на поўдзень плыве -
Гэта ў вырай ляцяць журавы.
Бомы гукаў злятаюць далоў,
Рассыпаюцца ў сонечным ззянні.
Лістапад на двары, час вятроў.
Час барвовай зары на світанні.
Час закінуць назад галаву
І застыць, пільна ўгледзецца ў неба.
Час падумаць:"Куды я плыву?
Бераг дзе, да якога мне трэба?"
Можа мэту жыцця журавы
Падказалі мне срэбраным звонам:
"Дзякуй Богу скажы, што жывы!
І жыві у лад з божым законам!"
У крыштальнай нябёс сіняве
Журавы пратрубілі растанне,
Каб вясной, як зямля ажыве,
Пратрубіць перамогі світанне!
Журавы
© Copyright: Станислав Шастак, 2021
Свидетельство о публикации №121112303871
Свидетельство о публикации №121112303871
Рецензии