Пра што мне пісаць, калі словаў няма
І ў думках не бачна прасьвету?
Калі жах шчыльней атуляе планэту,
Ды падступаюць і змрок, і зіма,
А зьнічка надзеі згасае сама?
Пра што гаварыць? Пра праекты і планы?
Пра ход разьвіцця, сутыкненне падзей?
Калі нават голас прапаў у людзей,
Як гвалтам правы і законы забраны,
Пусты гук тады і праекты, і планы!
Тады застаецца штодзённая праца,
Дзе мы штохвіліны нібы мурашы
З душ нашых выносім гнілля спарышы,
Будуем трывалы падмурак палаца,
Дзе гвалт не прымусіць нас дыхаць баяцца!
План
© Copyright: Станислав Шастак, 2021
Свидетельство о публикации №121101607234
Свидетельство о публикации №121101607234
Рецензии