Ещё раз о любви
Стане цешыць і маніць.
Хопіць маладое сілы
Мне не любага забыць.
Ненажэрны вецер голіць,
Рве апошнія лісты.
Хіба восень сэрца гоіць,
Калі поручы не ты?
Шляхам у вырай клін заплача.
Зычу дачакаць вясны.
Блудзіць у прыцемках, няйначай,
Месяц з суму ледзяны.
Свидетельство о публикации №121073104080