https://youtu.be/uV0eWHnL4YM
Ну, а Ванечка
У вагоньчыку
Ад агеньчыку ціха курыў,
І рвануў стоп-кран,
Той цягнік пустой
Ён пакінуў зусім назаўжды.
Пехам шоў дамой
Па траве густой,
Па расе да світанку гуляў,
Дзе ты, Надзенька, дзе наш родны дом,
Я іду, дачакайся міня.
Тайна ў яго ёсць,
Ёсць і не адна,
Нават імя яго не яго.
Бегаць ад яе надаеелааааа…
І так стала ім не ўсё раўно.
Надзенька
© Copyright: Юля Жинь, 2021
Свидетельство о публикации №121072006690
Свидетельство о публикации №121072006690
Рецензии