Неухоженный. Рус. Бел

Одинокий мужичок за пятьдесят неухоженный.
На тебя глаза не добрые косят все прохожие.
Ты и вроде бы не бомж и не алкаш,
да не на паперти, но не можешь ты сидеть,
пришла весна, дома взаперти.
И единственный твой друг, твой надёжный друг это старый пёс.
Рядом молча семенит, помнит запах рук и суёт в них нос.
А вокруг снуёт народ, он тебя не узнает, не касается.
Жизнь тихонечко идёт да легонечко грызёт да не кусается.

И ты не думай о том, что весна твоя в даль улетела.
Не сумел, не сберег, не скопил ты на старость гроша.
Стареет тело, стареет только тело
и никогда, слышишь ты, никогда не стареет душа.

Одинокий мужичок за пятьдесят неухоженный.
На тебя глаза не добрые косят все прохожие.
И наивным невдомёк, пятьдесят не срок эй, попутчица.
Ещё столько впереди только ты иди и всё получится.

И никогда, слышишь ты никогда, не стареет душа
не стареет душа.
 
Недагледжаны

Самотны мужычок за пяцьдзесят недагледжаны.
На цябе вочы не добрыя косяць усе праходжыя.
І наіўным неўздагад, пяцьдзесят не тэрмін гэй, спадарожніца.
Яшчэ гэтулькі наперадзе толькі ты ідзі і ўсё атрымаецца.

Ты, быццам бы, не бомж і не алкаш,
ды не на дзядзінцы, але не можаш ты сядзець,
прыйшла вясна, хата пад замком.
І адзіны твой сябар, надзейны сябар гэта стары сабака.
Побач моўчкі тупае, памятае пах рук і мітусней у іх нос.
А вакол ходзіць народ, ён цябе не пазнае, не дакранаецца.
Жыццё ціхенька ідзе, ды лёгка грызе ды не кусаецца.

І ты не думай пра тое, што вясна твая ў далеч паляцела.
Не здолеў, не збярог, не назапасіў ты на старасць грошы.
Старэе цела, старэе толькі цела
і ніколі, чуеш ты, ніколі не старэе душа.

Самотны мужычок за пяцьдзесят недагледжаны.
На цябе вочы не добрыя косяць усе мінакі.
І наіўным неўздагад, пяцьдзесят не тэрмін гэй, спадарожніца.
Яшчэ гэтулькі наперадзе толькі ты ідзі і ўсё атрымаецца.

І ніколі, чуеш ты ніколі, не старэе душа
не старэе душа.

    Перевёл Максим Троянович