Не трэба журыцца пакуль малады,
Пакуль Усявышні нам сілы дае,
Пакуль нам салоўка каханне пяе
І лічыць зязюлька гады!
Не трэба журыцца, бо побач заўжды
Край родны, аб ім успаміны
І постаць мільготкая любай дзяўчыны,
І ў кіпені цвету сады!
Не трэба журыцца! Ідуць хай гады,
Змяняюцца межы і людзі,
Бо сэрца Радзімы сваёй не забудзе
І ў час найвялікшай нуды!
Не трэба журыцца! Нам сонца ўсход
Надзеі адродзіць і планы
І выйдзе,чаканнем цяпла змардаваны,
Свабодай з’яднаны народ!
Не трэба журыцца!
© Copyright: Станислав Шастак, 2021
Свидетельство о публикации №121041103640
Свидетельство о публикации №121041103640
Рецензии