Владимир Бордюгов. Сосед. Рус. Бел

Он матерился, как рубил дрова,
Пил всё, что духом спирта отдаёт,
Жену гонял, кричал из озорства —
Коль сына не родит — совсем забьёт.

Родилась дочь, за нею снова — дочь,
«Ядрёна корень, почему не сын?»
А баба повторила всё точь-в-точь —
И третью… и четвёртую в досыл.

То снова перемат, то — тихий крик,
От дыма папирос сквозняк чернел…
Но в целом, не дрянной он был мужик,
А просто сына от жены хотел.

Случилось чудо! Знать, вмешался Бог
Из жалости к красавице-жене:
Родился сын!… А батя занемог,
Скурив весь «Беломор», что был в стране…

Стал в доме редок сыр и апельсин,
На трёх работах маялась вдова…
Но всё же хорошо, что в доме — сын,
И мать жалел, как в чём-то виноват…

Сусед
 
Ён мацюкаўся, як сек дровы,
Піў усё, што духам спірту аддае,
Жонку ганяў, крычаў са свавольства словы -
Калі сына не народзіць - зусім заб'е.

Нарадзілася дачка, за ёю зноў - дачка,
"Крамяная корань, чаму не сын?"
А баба паўтарыла ўсё якраз як -
І трацінай… і чацвёртую ў дасыл.

То зноў перамат, то - ціхі крык,
Ад дыму папярос скразняк чарнеў…
Але ў цэлым, не кепскі ён быў мужык,
Проста сына ад жонкі жадаў і не меў.

Здарыўся цуд! Мабыць, умяшаўся Бог
З жалю да прыгажуні-жонкі  гераіні:
Нарадзіўся сын!… А баця занямог,
Скурыўшы ўвесь "Беламор", што быў у краіне…

Стаў у хаце рэдкі сыр і апельсін,
На трох працах мучылася ўдава зацята…
Але ўсё ж добра, што ў хаце - сын,
І маці шкадаваў, як у чымсьці вінаваты…


   Построчный перевод на белорусский язык Максим Троянович


Рецензии