Галина Ульшина. чернильное. Рус. Бел

Офонарели одуванчики,
девчата выросли из платьев,
вчера еще младенец - Ванечка
курил, бранясь охрипло:"мать твою"...
И ветер задувал отчаянно
коленки сбитые заката,
да ивы гибкие в молчании
поклоны били виновато.
До дна просмотренный Аленушкой
рябился пруд, подбитый тиной,
и грудь сосал младенец-клёнышек,
у кленоматери родимой.
Но шли – разорванными письмами,
в себе слова еще хранящими,
(уже чернила растеклись,аминь!)
по небу тучи настоящие...


чарнільнае
 
Афанарэлі дзьмухаўцы,
дзяўчаты выраслі з сукенак,
учора яшчэ немаўля - знаўцы
паляць, лаючыся ахрыпла:"маць тваю"...
І вецер задзімаў адчайна
каленкі збітыя заходу,
ды вербы гнуткія ў маўчанні
паклоны білі вінна ў згоду.
Да дна прагледжаны ставок
рабацілася сажалка, падбіта цінай,
і грудзі смактала немаўля-клянок,
ад маці  клёна роднай.
Але ішлі - разарванымі лістамі,
у сабе словы, захоўваюць якія,
(ужо чарнілы расцякліся,амэн!)
па небе хмары сапраўдныя такія...

    Построчный перевод на белорусский язык Максима Троянович