Тимофей Синицкий. Окончен рейс. Звенит в карманах

 Окончен рейс. Звенит в карманах
 Не только медь и серебро...
 Теперь в кафе и ресторанах
 Он будет угощать щедро.
 И будут песни исполняться!
 Коньяк рекой! Шашлык! Икра!
 И будут женщины смеяться
 С ним беззаботно до утра!
 И все бичи друзьями станут,
 И три недели будут льстить
 Ему, скитальцу океанов,
 Что щедро он умеет жить.
 И он последний рублик спустит,
 И станет грустно и смешно,
 Когда швейцар его не пустит
 И скажет: «Топай, брат, в кино».
 И он похлопает карманы,
 В которых свищут сквозняки...
 И вновь подастся в океаны
 На ловлю рыбы и тоски.


Скончаны рэйс. Звініць у кішэнях
 
 Скончаны рэйс. Звініць у кішэнях
 Не толькі медзь і срэбра...
 Зараз у кафэ і рэстаранах
 Ён будзе шчодра частаваць сябра.
 І будуць песні выконвацца!
 Каньяк ракой! Шашлык! Ікра!
 І будуць жанчыны смяяцца
 З ім бестурботна да раніцы!
 І ўсе бічы сябрамі стануць,
 Тры тыдні будуць шанаваць
 Яму, вандроўцу акіянаў,
 Што шчодра ён умее жыць.
 І ён апошні рублік спусціць,
 І стане сумна і смешна,
 Калі швейцар яго не пусціць
 І скажа: "Тупай, брат, у кіно".
 І ён папляскае кішэні,
 У якіх свішчуць скразнякі...
 І зноў падасца ў акіяны
 На лоўлю рыбы і нуды.

    Построчный перевод на белорусский язык


Рецензии