Ян Неруда. Женщина. Рус. Бел

Эпиграмма

Вот женщина – о боже, как могло
Так сочетаться в ней добро и зло!
То, как голубка нежная, покорна,
То привередлива, тупа и вздорна,
То в звонкий смех ударится, то в слёзы,
То ласки расточает, то угрозы.
То мурава, то крепкая твердыня,
То бешеная львица, то гусыня -
Противоречий всяческих полна,
Изменчива, как быстрая волна, -
Как совладать, как покорить такую?
Она – дитя  вот что всего ясней;
Я как с ребёнком обращаюсь с ней:
Сажаю на колени и целую!

     Перевод А.Арго

Жанчына

Вось жанчына - о божа, як магло
Так спалучацца ў ёй дабро і зло!
То, як галубка далікатная, пакорлівая,
То пераборлівая, тупая і сварлівая,
То ў звонкі смех стукнецца, то ў слёзы,
То ласкі марнатравіць, то пагрозы.
То мурог, то дужая цвярдыня,
То шалёная львіца, то гусыня -
Супярэчнасцяў усялякіх поўная,
Зменлівая, як хуткая хваля, -
Як управіцца, як скарыць такую?
Яна - дзіцё  вось што ўсяго ясней;
Я як з дзіцем ваджуся з ёй:
Саджаю на калены і цалую!

    Построчный перевод на белорусский язык  Максима Троянович


Рецензии