Мiхась Чарот. с белорусского

Мiхась Чарот.

(1896-1937)
*
ВЕЧЕРОМ.
*
Вечерний мрак сокроет тучи,
Зажжёт  огонь извечных зорь,-
Глядится полумесяц жгучий,
В озёрный край, где жабий хор.

Не тронет ветер куст ракиты,
Прошёл, затих обычный день,
На дОлы, на поля, на хаты,
Чернильная ложится тень.

Туман белеет над болотом,
Дергач защёлкал нараспев,
Жуки кружатся над осотом,
Скотина поспешает в хлев.

Идут в село с работы люди,
Девчата, хлопцы, мужики,
И звуки нежной песни льются,
Как волны быстрые реки.

Смолкают звуки, тишь святая
Несёт жилищам свой покой,
И от печали сердце тает,
Твоих напевов, край родной.
*
Міхась Чарот.

Вечарам.
*
Хавае змрок у небе хмары.
Агонь ён паліць вечных зор;
Глядзіцца месяц у выгары,
Дзе не змаўкае жабаў хор.

Не хіліць вецер куст ракіты,
Не свішча сумна, як удзень...
На гай, на поле і на хаты
Спаўзае ночы лёгкі цень.

Туман бялее над балотам,
Дзяргач завёў траскучы спеў,
Жукі лятаюць па-над плотам,
Жывёла йдзе з пагону ў хлеў...

Ідуць ад працы ў вёску людзі,
Дзяўчаты, хлопцы, мужыкі,
І гукі песні роднай льюцца,
Як хвалі быстрай той ракі...

Змаўкае спеў... Вось ночы ціша
Нясе ўсяму святы спакой...
А сэрца доўга мне калыша
Твой сумны спеў, край родны мой.
*
1920