Андрей Ковалёв. Жёлтые цветы. Рус. Бел

Голос твой меня волновал
Чувства пробуждал чистые
Я цветы в полях собирал
И дарил тебе искренне
Желтые цветы пахнут горечью
Белые цветы — это к счастью путь
Желтые цветы вянут полночью
Белые цветы не дают уснуть
Вспоминал свою молодость,
Поздно мы с тобою встретились…
Почему цветы желтые,
Ведь любила ты белые?..
Облака плывут томные,
А луга лежат сонные.
Тронул ветер струны тонкие,
Я цветы ищу белые…

 Жоўтыя кветкі 
 
Голас твой мяне хваляваў
Пачуцці абуджаў чыстыя
Я кветкі ў палях пазбіраў
І дарыў табе шчырая
Жоўтыя кветкі пахнуць гаркатой
Белыя кветкі - гэта да шчасця шлях
Жоўтыя кветкі вянуць поўначчу
Белыя кветкі не даюць заснуць
Успамінаў сваю маладосць,
Позна мы з табою сустрэліся…
Чаму кветкі толькі жоўтыя,
Бо кахала ты кветкі белыя?..
Аблокі плывуць гонкія,
А сенажаці ляжаць сонныя.
Крануў вецер струны тонкія,
Ды кветкі шукаю белыя толькі я…

    Перевод на белорусский язык Максима Троянович