Вольным словам

     Кавалачак нябёс.
Нёба!Дараваны кожнаму кавалачак нябёс...
Ля акромка языка гуртуюцца словы...
Кали ужо убачым цалкам уладкаванным
цябе - жаданна-чаканны Выник?
Чалавечая Низка!Ци ня ты
трымаеш увесь Сьвет?
Але ж якая Процьма,-
хучэй гадзинник да Сьвятла!
...Пакуль вагаюцца стрэмки
як шали
........................
...Изноу чаканьне цуду
ад грамадскага транспарту
Марна...
Як сёмы хрыбсьцянёк мне патрэбен
прызвычны гэст тваёй руки -
прымус суцягаценьня рэчау ды истот...
..................................
Личу цьвички на шпалерах.
Уначы слухаю сипеньне вадаводу...
................................
Крышу чарговаю запалку...
...Слухай,
навучы
як крэслиць Полымя адным рухам!

     Трымай чаканьне.
Кветки,вершы ды Чаканьне
трымай мой цяжки чалавек...
Й я у сваёх цяжкасьцях як у царкве
хаджу...хаджу...
Мой крок
нибыта паволяючае Узьнясеньне...
Гарката!Ты адраджаеш...
З зёлками уминаю праснак...
Ён твой спадарожник - Верш!
...Чаму шкадуеш,любы Майстар?
Мусиць таму,што я вучань?
..........................
Разгубляннасьць...
Руками,
раскинутыми як крылы
сустракаю твой ймкливы крок...
...Ужо нябёских штук
паскорыуся рух...
Ан вось и дошч!-
адзнака адзинства цьвярдоты ды дрыгвоты!
...Зямли усё успрымаючая ласкавасьць
ды вага знойдзянага камянюка...
...............................
Кубак!,стаячы лянотна сярод
зьменьливага Быцьця...
...Иньшабыцьцё паколатага шкляньня
ды сучасная кабала даведникау...
Кацися павольняй,Вяликдзённае Яйка!-
дай праглынуць гаркату здрады...

     Позирк са здымку.
Вынаходник фиранак - ты бязумоуна
жвавагаловы!
...Прыкметай абагульненнага жытла
на зхаладжальнику - прас...
...Чамуж,прабач,ня абцерци рук?
...................................
Хто гэта пазирае з фоты на бруднае
шкляньнё?
...Моцная павага да сьведкау,
да сьмеху са сьлязыма...
...Абавязкова на ганку аб хуткай
сустрэчы
"Глякась!- ужо адлётваюць жоравы..."

     Робим крылы.
...Хопиць пра уцёклых жонак!
Слухайце:
Бярэм тры фунты добрай вашчыны,
птушынага пер'я,лазы...
Яшчэ - доугих жылин,нацёртых тлушчам...
.....................................
Сьцеражыцеся Першага Кроку!,
бо Мур супрацьлежыць Дзьвярам...
.................................
У лесе добра.
Нагадай тры назвы расьлин,тры мянушки
мурашак -
далей вядома што...
........................
Ня варушыця дровы!,
дазвольце адагрэцца -
няма ганьбы у спаленьни цела...

     Зьмена думкапоглядау.
Гэй,зьмена думкапоглядау!..
...Сьцюжу я чакаю як пазбауленьня...
...Тауката ля крамау,
заверуха,
апранак,лётаючы за усими
...........................
Спадчына!,яки салодки твой кавалак...
Асьцюдзися на скразняку - иньшамысляц,
ня парушай руху Улады!
.......................
...Дзивосны выгляд -
спыницяся на хвилинку хатния гаспадыньки!,
ёсьць Спажыва!
.......................
Прыступки сцёртыя...
Чаму ня уздымаеця ноги,
трымаючы нешта да грудзей увабхоп!?

     Сьвет Кола ды Птушки.
Сьвет Кола ды Птушки,
пакинь хвилину
на асэнсаваньне зроблянага...
Вау скарупе "адгэтуль-дагэтуль" жыву...
Створ зямны ды нябёски!,
пачуй мой воклик!,
чымсьци, нагадваючым вочы,
убач маё,нагадваючае Справу...
...З хацины уцякаю вау Кола,
накрэслянае моц'ю Жалезьзя...
...............................
Ёсьць схаваная асабливасьць кайданоу -
зьмена месцами пакут цела й дыхаци...

     Месца дзеля боляк.
Бач,амаль нябачны Надалей -
я абмываю руки...
.......................
Пытаньни!,аддзялицеся костками
ад струмянёчка Быцьця...
Тады я пакину вас у супакои...
...Гаспадар Ной!,ты за жорсткасьць
у вадборы?
Нихто ня ведае прыкмет Дабрычыни...
....................................
...Зьнишчы ушчэнт!,
каханьне да бязмоунай ствары
(Стварэньне,ты бытуеш у чадзе!)...
Дзясны!,утрымайце боль...
...........................
Личу старыя больки ды
дзеля новых назапашу месц паболей!

     Прыдушша.
Сьпякота жыцьцёвыз абцасау...
Прыдушша...
Аць вось!-
Бяз моцы былая рука
ухапила аловак...
........................
Калидор!,пакинь,звужэлы,
трохи месца дзель штурхненьняу,
перакладаньня далоняу,дыбак...
Сардэчная жыла нацягнута ускрай,
кудыж траплю,Сходы?
Радок!,як сьцюжанёк на целе
ты папярэджваеш новую Справу...

     Думка-п'яука.
Думка - п'яука начная...
...Робишь дакладны пералик
няумысных злачынств...
А умысных дадасьць Паперка -
распаусюджаны момант жыцьця...
..............................
Алеж йзноуку ладжу Братэрства
пад лямант медных талерак!
..........................
Айцец!,тыж прадугледзь шчалинку
дзеля уцёку...

     Дрэва Вольнасьци.
Дрэва Вольнасьци ды Блага!,
у цяньку тваим шукаю ахалодак...
Мур!,лепш лихаимства
за пачуцьце перашкоды...
......................
Пакиньце дзеля мяне
магчымасьць апынуцца звонку,
па-за рыскай,абмяжуючай З'яву!
...Ты,непауторнае Имгненьне,
зпаливаючае у попел,у тлён
мяне,спадобнага на иньшых...
Прывабливай як сем вядомых паран...
................................
Сабе атомсту я й сам уздялю...

     Рух тварау.
Рух тварау уздоуж рысы
крама - цягник...
.....................
Гля - дзетки,гачок наших целау
у будучыню...
Страты на бязсьмяроцьце - кали
зьверняцесь?..
Мяжа!,спыни бязглуздую Вольнасць... 
..................................
Ад Сусьвету сыходжачы да Драбнейшага,
твая чарга,Мастацтва Стварэньня,
адказаць на адвечныя Пытаньни.

     Тукат у дзьверы.
Тукат у дзьверы - тукат сэрца,
рухавик знаходак ды страт,
крыница наступствау ды здарэньняу...
..................................
(Разгубляна глынаю непатрэбныя канчатки...)
...Першакрыница пачуцьцёвага сьвету -
хараство белай руки,
адыхадзячай ад цела як мадлитва!..
...Зносин дзьве роуныя частки:
гаворка маучаньня - бязгучнасьць слоу...
....................................
Ну вось!- пакинуты позад ганак...
Прызвычны датык рэчау -
пакорлива жабрую вакол цябе...
...Зайздрасьць да бязмоуных стварау,
да вольнасьци цела,дараванай йим
узварот...
...Страчаная прыроднасьць дзяцинства,
здыми пакрыу звычайнага падману...
.................................
Даткненьня шалёны студзянёк!,
у шкле напышлявым
адражэньне нашых целау...

     Латка на латцы.
Прауда - латка на латцы...
Вау шчалине памиж Сякерай ды Калодай
ци знойдзеш трохи мейсца дзеля
мигненьня павека?
Калода!- сьцюдзёная цень Дабрыни...
..............................
Ты,
Хуткасьць Сьвятла,
Гонар,
Вольнасьць - Упоры Быцьця,
таксама Божая Праява!

     Аскепки Сусьвету.
Далонь!- ты люстра Надыходзячага...
Разглядаю твае рыски...
Варажба - крыница мадлитвы:
малюся за зьдзейсьняушых злачынства...
...................................
Аскепки кличуць Сусьветам...
...Быцьцё,разбуранае ушчэнт!,
рэштки твае - иньшасказ ды падсьмешша,
наяунае зьнясильле Выника...
...Ня захапляйцеся помникам Належнаму.
Належнае - пыл,абштурхаямы з ног...
...Вось кропка,адкуль бачна Аничога,
як Нештае,але стомлянае бойкай...
Зьникомае имгненьне Адзнаки -
як доуга трымаеш боль!..
............................
...Навошта даравау нам Адзнаку,Айцец?,
яе дзьвохдумкавасьць ды ганарливасьць...
Стоячаму побач з катам,
навошта табе Вянец?
...................
...Алеж личыли Сонца - каменьнем!
...................................
...Айцец!,у чым таямница Вяликих Литар?
Першае слова Пачатку!,прадугледзь хутчэй
Капец...

     ...навошта спыниуся?
Гэй!,Кугаль зямны...
...Размовы дробны грош!
Гэй!,Час...
Спрабуй пасьпець за Старонкай..
Абапора Быцьця - Кавалак...
..........................
Рух Слова - умова руха думак...
Галоунае - чысьцяня дыхотнай бялизны!
Соль - Выкрываньне...
...Дабрыни ды Злыднасьци вузлы...
Сшытак зжауцелых часописау - Вырок?
Васкавица!, Адлик - тваё Выпраменьне...
Гисторыя - рауняньне Рахунку!
На личыльнику посьпяхау - нули...
Дык выличы сярод иньшых!
З блискучага адлитку
дай выкрочыць шалёнцу!
........................
Ци зубяньки рухавика Учынкау
ня Гонар ды Захапленьне?
...Блуканьне личуць здрадай,
дык найвышэшая Кропка - Адмова?
..............................
"Кроч па сходам -
навошта спыниуся?!"

     Пытаньне да Жыда.
Жыцьцё - старое цыганё!
Хацяб аднойчы,
на малым прыпынку,
даси мне салодких зёлак?!
..........................
...Зцёртая пячатка Трываласьци,
заздейсьни рэштки Спадзяваньняу!
...Спытаць Адвечнага Жыда,-
навошта яно - Жыцьцё?,
ды год пакут,-
заличыцца ён Вышэй?
....................
Адбылае - тое-самае Нажылае...
Имгненьне!,- утрымаесься у далони?
...Цябе дзеля
кидаю усё!

     Як сьляпы.
Як сьляпы,
руками чакаю Боль ды Здраду...
Бадзяюся па Сьвеце...
Ён ня бяз дабрыни...
Хапае й глынку!
Лунай адзёжа
пад йимкливым Крокам!
Рука!,- дапамагай!
мне крочыць уздоуж бязконцай
Агароды...
Сьпиноза ды Шагал,
зьвяртаюся да вас
я за Адказау Хлебам.

     Улада хлеба.
Ци было ня жудастна,
сидзячы за доугим сталом,
спазираць пакутливы падзел Хлеба?
Гисторыя!!,бяз бойки няма Перамоги?,
як растлумачыш потым Здарэлае?
..............................
Гэй!,чалавек сярод натоупа як сярод
вады Ярдану...
...Рука Жаданьня,гэны сьцяг па-над
месивам з галоу ды цел...
.........................
Цялесныя кайданы!,- вашая Звышмоц...
...Ты гэткага жадау,
зьяуляючы Уладу Хлеба?..

     Пагроза судзилишчам.
Адкуль пуга - адтуль жаж Пажыва...
Сьцихниця,галосячыя!
...Не раби надта моцныя латки
на Иснуючае,
выпадковы Гаспадар!..
Прытрымай бязлитасны ход - Чоун!,
Судзилишчам паграджаю
загинуушым па-за грош...
Сьведки? - йих вакол безлич!

     Яго папярэджаньне.
Рыбину,Хлеба кавалак
дзялиць ня адважваюся...
.................
З усьмехам уцякаю
да дзикага Поля...
Спадарожника майго -
кульгавага сабаку,
личу папярэджаньнем Тваим...

     Замест неба.
Сярод натоупа цябе знайшоу
перст с пачварным кипцюром
й ты зышоу з нашага братэрскага Кола,
апрануты у лахманы...
...Зкутага,у чырвоных падзёрах
цябе зьвяли чорт ведае куды...
Ты бачыу:з'лева - волглае каменьне,
зправа - манкае паветра...
...Потым,кали куляуся медны грош,
ты - за йим.
Й пустэча з працяглым стогнам
замкнулася ля змоклага гарба...
.............................
...Расплюшчаны,у брудзе
ты поуз уздоуж бязконцага муру,
а у шчалине памиж хмарами
бачна была ня неба - жалезьзе!

     Сярод зялёных маланак.
Сьвет Кола,- пакинь у супакои тых,
хто шукае Адзиноты у лесе
стамиушыся ци упрост па звычке...
Запалка!,- апячы упартыя вусны.
Стомлянасьць!,- адыми драбину болю.
...Адзёжы Узор -
дазволь Нядбайнасьци
вызвалить рук рух...
Выгиб радасны цела,
ты працяг жывёльнага руху!
Лес мой,ня выкрывай заганнага гэсту!
....................................
У гальле,сярод зялёных маланак,
узрушан
натуральнай Вольнасьцьцю...
...Па вадзе крочу,
заплюшчыучы вочы
...................
Развага!, - цябе няма у грунце рэчау...

     Чаканьне палкасьци.
Ламлю Каупак!,
спрабую кипцюрами ськлизкую паверхню...
Дый я ствару якое-нешта,
узираючы на Узор!-
блишчы Стварэньне лядком...
...Вось надакучыла,
далоньню пэцкаю малюнак
ды трэскаю кисьци!
...Гэй,людзи!,кличу з Шклянки -
у найлепшым Сьвеце
ня знаходжу супакою...
Нагой штурхаю фарбисты якран -
ня задзирай казачным падманам!
Адкрыйся,Паднаготная,
як иржа пад фарбай!
Сорак гадоу у пусташы бяз дажджу!
...............................
Дык вось,ня Рады -
Палкасьци чакаю ад Цябе!

     Ня адзинага мяне.
Галоуны Мяханик,
ня хапае твайго дагляду...
...У Сусьвеце занадта шасциронак бяз
справы
...Зьзянки Быцьця - крыницы Няспакою...
Дзе сэрца,
з гэнага боку Сьвет ахладзеу...
У яминах слоу
хаваюся ад дыхатнага палу...
...........................
Дык асаромь,кали зьявисься изноуку!
Але асудзи ня адзинага мяне...

     Блакитны гарбылёк.
Хлеб!,
Адциск чалавечы,
Вялики Сьляпы ды
Сьвятая Скрынь
з узьдясьненьнем адвечнасьци жыцьця...
...................................
...Нават Зямлю я часам уяуляю
блакитным гарбыльком.

     Масты да Айца.
Сям'я ды Дах!-
вось масты да Айца!
.....................
...Пазыка - маленькая Галгофа.
Наведваньне крамы - Хросны Шлях.
...Каханьне!- кветки й дзетки,
Сям'я,- гаршчки твае ды Дах!

     Ёмистасьць дзеля жыцьця.
Гэй,сувымернасьць знайдзеная Сэнсу
ды дойлидства адмыснае...
...Дазвольця далучыць
выратавальную рэчыстасьць жыцьця,
увогуле майстэрства жыць ды
звычай Абыдня...
.................
Сямейны гаршчок звонку просты,
алеж месцицца цалкам усё жыцьцё!

     Кропля дабрыни.
Спынися,непатрэбнае брыньканьне словами...
Трымай далони ледзь важачы Узор
ты,належачая мне...
Няперасоунасьць вядомых адзнак
имкнуся парушыць...
...Сэрца!,- ня скачы шалёна,
ты яшчэ патрэбнае дзеля Змовы-на-Крыви.
Сумесь мадлитвы ды брахни
пакуль што твае мильгаценьне у грудзях...
.....................................
Кропка яскравага Сьвятла,
выкрый дыхатныя закуты...
Краваток!,- абмини паганския рабрыны.
Дабрыня!,- адпадзи кропляй ад хмарных
нябёс...

     Чаканьне нашэсьцьця.
...Чакаю нашэсьцьця
з паганских мясьцин...
Раблю нарыхтовы.
Па звычцэ пераважая запалки ды соль...
....................................
Кали ужо спалохаеш,Маланка?,
Бач,я нават ня ськидаю абутку....
.............................
...Зброи сьляпое шаленьства,
прадзьвяшчальники виру - пал ды ляск.

     Драбинка сонца.
Дыхаць - сонечная драбинка...
Ты - й бясхатняя,й бязтурботная...
А казки пра дабрыню - ня для мяне,
спадзяваюся на простую литасьць
ды цуд ня загашанага агню,
пакинутага выпадковым бадзягай...
................................
Спачатку было...
А спытай чаму?..
Маю сумнеу да аксиём,
ужо ня мовычы аб циярэмах...

     Няпрыкметны судзельник.
Я таксама цягнуу тую крыжаватую
канструкцыю да Галгофы...
...Сярод гэтких канструкцый
як сярод дрэвау бадзяуся.
Але застауся няпрыкмечаны!,
бровы ня апалиу мне агеньчык слоу:
"Гэтка Князь.."
..................
Таму я - мелкаствор
ды заливаю смагу ракенролам...

     Дойлидства нябёс.
Цудоунае дойлидства нябёс...
Твая сымэтрыя ды раунавага...
Як трымаеш гэны зорачны Дах?
Хацяб зирнуць на зорачныя цьвички
ци шчалинки - крыницу залатога дажджу...
......................................
Як у юнацтве
дакрануцца изноуку
да Благога ды Злога...
    
     Край надзей.
Ужо й я адчуваю край
йимкненьняу ды надзей.
Кидаю зброю ды згаляю сэрца...
.............................
Мне прапануюць абыякавасьць,
магчымасьць разпушчэньня у Ничым...
...Вядомы кошт гэткай паслуги!
Непатрэбныя рады -
кольки разоу мой панцыр
турбавала варожая сякера!
...Апошни Крок - падстава дзеля
звар'яценьня,
у заклад - шмацьцё звычайнага быцьця.
.......................................
Нажылае у дрымотным жыцьци -
зрабися адпачынкам перад
вогняным испытам...

     Хвилина упэунянасьци.
Ня згаджаюся з уладай
усим вядомых Зпутак...
Звычайнае мяркаваньне наурацьци
будзе мне падлогай...
....................
Падтрымай!- адпачну,
нядбайна пасунуу зброю...
...Хвилина упэунянасьци у Справе!
................................
Нигиль!,
Твае жалезнае плячо
падштурхоувае да мяжы паустаньня...
....Дык спытай,нябачны Суддзя!,-
кали пазбаулюся ад парухи -
пыхливасьци нясьцерпнай?..
...Вызнач астатни тэрмин...

     Заклик на Вячэру.
Чалавеча!,
Навошта зачыняеш на засоу?
...Мой сон як выкрут!,
працягваю верыць у нябачную супольнасьць
розумау,
у захаваньне думак...
.....................
...Звычайныя пакуты дзённых сноу
ды няважачы Дзвон...
Званы!,галосна запршайця
на Вячэру...
Ужо прашкрэбан стол
дзеля цуду крананьня лакцями...
Вось шуканае тлумачэньне Сустрэчы!
.................................
Адзнаки!,адмяниця Мову!
...У грунце жыцьця - разпазычваньне рэчау.
........................................
Выскубваю рэштки былых захапленьняу,
боляу...
Мая прамова - дрыжливае згуртаваньне
дзеясловау.
.....................
Вось яно!-
дакрананьне далонью да сэрца,
запаветнай крыницы Дабрыни.

     Да неба.
Неба!,крохкая палова Быцьця...
Ды шчодрая крыница дзеля мятафар...
.................................
Нагадваюць антычныя амфоры
цяла,чакаючыя у чарзе...

     Ля руба.
Дык што мазги?- амаль цацка!
Болей важыць цела,
яго жывёльныя кидки,
як струмянёк сьцюжы
адчувальныя стоячаму ля руба...
..............................
Ня рыхтуйця адказау загадзя!
Ды ня падписвайця пустых папер!
...Празипаньне нагадвае удушша.
Сам ня сьпяшайся ды й нас ня тармаси,
Новы Настауник...
.................
Навошта час ад часу кранаеш Клямку?

     Галгофа.
Алеж ты й стромкая!..,
каб выявиць чалавачую слабину...
...Цягнучы Крыж да гары,дзе
аничога няма,ни галинки!,
ано вецяр ды труха...
.....................
Прысмак жалячы мяталу ды ёлки пот,
цякучы уздоуж хрыбта...
...Чаго галосиш!,стовусны натоуп?,
Што абяцаеш мне узварот,манила?

     Чужыя руки.
Бачу сябе у чужых руках,дзяцянём...
Бязмежна веру у цуд.
Як хлеба,прашу гучаньня дыхаци
ал Цябе,- зраби каштоуны злитак
з выразау цялесных рухау...
..........................
...Прыгажосьць,падобная на катаваньне!

     Вагаюся.
Вагаюся...
...Дапамажы хацяб словам
зразумець крыницу супакою
у рашаючы момант!
.....................
У адказ -
абяцаю завитаць изноуку!

     Падабеньства Бога.
Падпальваньне мастоу...
Нявяртаньне...
...Вяршалины ды прарушыны Быцьця,
таксама й я различвау на литасьць
ды трымау руки дзеля мадлитвы...
Спытай - чаго палохауся?
Ня адкажу...
.................
Падабеньства Бога,
чырвоными руками
агароджваю тухнучы агонь...
Пасля бадзяньняу ды пагонь
мне патрэбна няшмат...
У яким Коле Пекла
я зноу сустрэчу вострую Цяплыню?
...............................
Алеж Нядасканаласьць - сваеасабливая
узнагарода!

     Выйсьци з Кола.
Сябры падзей...
Неабходны рух Быцьця...
Я неяк намагауся выйсьци з Кола,
акрэсьлянага кимсьци иньшым...
...Але тольки мацаю нябачную Мяжу.
Згаджаюся паважаць Загады
ды Умовы Гульни... 
....................
...Сьпякотнага шкла апалины.
Вам николи ня здагадацца б
аб чым я марыу у той час...

     Сьвяточная Бачнасьць.
Мастак! Ци ты пияны?
...Не было сьвятла,
ня працавау лядник.
...Як зьбираньне манки у пусташы -
крананьне зрокам халсьцин!
..............................
Сьвяточная Бачнасьць!Падман!-
небязкрыудныя хитрыки,
пераробка тварау
у таямничы имглисты мацер'ял,
у прамову цела...
...Безнадзейная спрба зпалучэньня
дыхотных ды быцьцёвых грунтау.
...............................
Прыгажосьць - штохвилиннае катаваньне!..
Ламаньне Хлябоу
адзины твой суперник у сьвеце рэчау...

     Прадчуваньне.
Прадчуваньне бяды...
Зьникомыя рысы далони...
.........................
Якиж я быу хворы на адзиноту!
...Цяпер  таки задаволяны,
што ня зьнесьци...
.................
Адлиу!-ты прадказаньне Прыливу...

     Вершароб.Каханак.Швында.
Вершароб,каханак,швында,
мастак,музыка ды акцёр,
думкач у коле идэй,калека,
ганарашчыйся калецтвам...
..........................
Як апынулися вы у коле людзей,
падобныя на йих тольки выглядам?
...Дык навучы перакрочваць Руб!,
здольнасьць вар'ятау ды малых...

     Вячэры спатканьняу.
Гарката спазьнелых пачынаньняу...
Ды жудасьць нявызначэньня сабе...
...Амаль нялюдская цяжкасьць
супрацьстаяньня Пачуцьця ды Розуму!
...................................
...Тайная вячэра спатканьняу
з ужо пазабытым Хараством -
абыдзённы злом цела
замест арфичных мистэрыяу...
...........................
Дзе вы - скарбы выпадковых жартау?
Бачны тольки дзюры у столи,
ды звычайныя прыкметы жыцьцяздольнасьци...