Александр Галич. По образу и подобию. Рус. Бел

Бог и Бах

Начинается день и дневные дела,
Но треклятая месса уснуть не дала,
Ломит поясницу и ноет бок.
Бесконечной стиркой дом пропах...
- С добрым утром,Бах, - говорит Бог,
С добрым утром, Бог, - говорит Бах,
С добрым утром!..

А над нами с утра, а над нами с утра,
Как кричит воронье на пожарище,
Голосят рупора, голосят рупора -
С добрым утром, вставайте, товарищи!

А потом, досыпая, мы едем в метро,
В электричке, в трамвае, в автобусе,
И орут,выворачивая нутро,
Рупора о победах и доблести.

И спросонья бывает такая пора,
Что готов я в припадке отчаянья
Посшибать рупора, посбивать рупора,
И услышать прекрасность молчания...

Под попреки жены, исхитрись-ка, изволь
Сочинить переход из це-дура в ха-моль,
От семейных ссор, от долгов и склок,
Никуда не деться и дело - швах.
- Но не печалься, Бах, - говорит Бог,
- Да уж ладно, Бог, - говорит Бах.
Да уж ладно!..

..А у бабки инсульт, и хворает жена,
И того не хватает, и этого,
И лекарства нужны, и больница нужна,
Только место не светит покедова.

И меня в перерыв вызывают в местком,
Ходит зав по месткому присядкою,
Раз уж дело такое,то мы подмогнем,
Безвозвратною ссудим десяткою.

И кассир мне деньгу отслюнит по рублю,
Ухмыльнется улыбкой грабительской,
Я пол-литра куплю, валидолу куплю,
Двести сыра, и двести "любительской"...

А пронзительный ветер - предвестник зимы,
Дует в двери капеллы святого Фомы,
И поет орган, что всему итог -
Это вечный сон, это тлен и прах!
- Но не кощунствуй, Бах, - говорит Бог,
- А ты дослушай, Бог,- говорит Бах.
Ты дослушай!..

А у суки-соседки гулянка в соку,
Воют девки, хихикают хахали,
Я пол-литра открою, нарежу сырку,
Дам жене валидолу на сахаре.

И по первой налью, и налью по второй,
И сырку, и колбаски покушаю,
И о том, что я самый геройский герой,
Передачу охотно послушаю.

И трофейную трубку свою запалю,
Посмеюсь над мычащею бабкою,
И еще раз налью, и еще раз налью,
И к соседке схожу за добавкою...

Он снимает камзол, он сдирает парик,
Дети шепчутся в детской - вернулся старик,
Что ж - ему за сорок, немалый срок,
Синева, как пыль, - на его губах...
- Доброй ночи, Бах, - говорит Бог,
- Доброй ночи, Бог, - говорит Бах.
Доброй ночи!..


Бог и Бах

Пачынаецца дзень і дзённыя справы,
Але трыклятая імша заснуць не дала,
Ломіць паясніцу і ные бок.
Бясконцым мыццём хата прапахла...
- З добрай раніцай,Бах, - кажа Бог,
З добрай раніцай, Бог, - кажа Бах,
З добрай раніцай!..

А над намі з раніцы, а над намі з раніцы,
Як крычыць груганнё на пажарышча,
Галосяць рупары, галосяць рупары -
З добрай раніцай, уставайце, таварышы!

А потым, дасыпаючы, мы едзем у мятро,
У электрычцы, у трамваі, у аўтобусе,
І гарлапаняць,выварочваючы нутро,
Рупары пра перамогі і доблесці.

І спрасонку бывае такая пара,
Што гатовы я ў прыпадку адчаю
Пазбіваць рупары, пазбіваць рупары,
І пачуць цудоўнасць маўчання...

Пад папрокі жонкі, змудруй-ка, дазволь
Скласці пераход з це-дурніца ў ха-моль,
Ад сямейных сварак, ад абавязкаў і звад,
Нікуды не дзецца і справа - швах.
- Але не смуткуй, Бах, - кажа Бог,
- Ды ўжо добра, Бог, - кажа Бах.
Ды ўжо добра!..

..А ў бабкі інсульт, і пахворвае жонка,
І таго бракуе, і гэтага,
І лекі патрэбныя, і лякарня патрэбна,
Толькі месца не свеціць пакедава.

І мяне ў перапынак выклікаюць у мясцкам,
Ходзіць загадчык па мясцкаме прысядкаю,
Раз ужо справа такая,то мы падможам
Беззваротнаю пазычым дзясяткаю.

І касір мне грош адслюніць па рублю,
Ухмыльнецца ўсмешкай рабаўніцкай,
Я паўлітра куплю, валідолу куплю,
Дзвесце сыра, і дзвесце "аматарскай"...

А пранізлівы вецер - прадвеснік зімы,
Дзьме ў дзверы капэлы святога Тамаша,
І спявае орган, што ўсяму вынік -
Гэта вечны сон, гэта тлен і прах!
- Але не блюзні, Бах, - кажа Бог,
- А ты даслухай, Бог,- кажа Бах.
Ты даслухай!..

А ў сукі-суседкі гулянка ў саку,
Выюць дзеўкі, хіхікаюць хахалі,
Я паўлітра адкрыю, нарэжу сырку,
Дам жонцы валідолу на цукры.

І па першай налью, і налью па другой,
І сырку, і каўбаскі паем,
І пра тое, што я самы геройскі герой,
Перадачу ахвотна паслухаю.

І трафейную трубку сваю запалю,
Пасмяюся над якая мукае бабкаю,
І яшчэ разоў налью, і яшчэ разоў налью,
І да суседкі сыходжу за дадаткам...

Ён здымае камзол, ён здзірае парык,
Дзеці шэпчуцца ў дзіцячай - вярнуўся стары,
Што ж - яму за сорак, немалы тэрмін,
Сінь, як пыл, - на яго вуснах...
- Дабранач, Бах, - кажа Бог,
- Дабранач, Бог, - кажа Бах.
Дабранач!..

   Перевод на белорусский язык Максима Троянович


Рецензии