Владимир Зозуля. Странное стихотворение. Рус. Бел

…и явятся /"эти"/ – немногие
И скажут тебе – увы!
Какие они пологие
Дороги твоей судьбы,
Какие они неровные
И всё по твоей вине…
А тени у /"этих"/ темные,
На фоне других теней.
Такие кривые, скверные…
И видя недобрый знак,
/"Другие"/ войдут, наверное,
И скажут, что всё не так.
Не ставя в вину охальное,
Прикрикнут на /"этих"/ – Сгинь!
Засветят свечу прощальную.
Положат мак и полынь.
Послышится плач и пение,
И станет так больно аж!
На сердце замрет мгновение,
Когда заиграют марш.
Взлетев, закружа'тся  во'роны,
Прокаркают что-то зло,
И ветер четыре стороны
Очертит тебе крылом.
Дороги – скатёрку мятую
Простелют, – чего ж ты ждешь?
И в смерти всё станет правдою,
А в жизни всё будет ложь.


Дзіўны верш
 
…і з'явяцца /"гэтыя"/ - нешматлікія
І скажуць табе - нажаль!
Якія яны пакатыя
Дарогі твайго лёсу,
Якія яны няроўныя
І ўсе па тваёй віне…
А цяні ў /"гэтых"/ цёмныя,
На фоне іншых ценяў.
Такія крывыя, кепскія…
І бачачы ліхі знак,
/"Іншыя"/ увойдуць, напэўна,
І скажуць, што ўсё не так.
Не ставячы ў віну нахабнае
Прыкрыкнуць на /"гэтых"/ - Згінь!
Засвецяць свечку развітальную.
Пакладуць мак і палын.
Прычуецца плач і спеў,
І стане так балюча аж!
На душы самлее імгненне,
Калі зайграюць марш.
Узляцеўшы, закруцяцца ва'роны,
Пракаркаюць штосьці зло,
І вецер чатыры бакі
Акрэсліць табе крылом.
Дарогі – абрус  мяты
Пасцелюць, - чаго ж ты чакаеш зрання?
І ў смерці ўсё стане праўдаю,
А ў жыцці ўсё будзе хлусня.

   Перевод на белорусский язык Максима Троянович