Юрий Михайлик. Эта рота. Рус. Бел

Эта рота, эта рота, эта рота…
Кто привел ее сюда, кто положил ее на снег?
Эта рота, эта рота, эта рота
Не проснется, не проснется по весне…
Снег растает, снег растает, снег растает,
Ручейки сквозь эту роту по болоту побегут,
Но не встанет эта рота, нет, не встанет,
Командиры эту роту больше в бой не поведут.
Лежат все двести глазницами в рассвет,
А им всем вместе четыре тыщи лет.
Эта рота наступала по болоту,
А потом ей приказали, и она пошла назад.
В 43-м эту роту расстрелял заградотряд.
И покуда эта рота умирала,
Землю грызла, лед глотала, кровью харкала в снегу,
Пожурили боевого генерала
И сказали, что теперь он перед Родиной в долгу.
Генералы все долги давно отдали,
Ордена все получили и на пенсии давно.
Генералы мирно ходят городами
И не помнят эту роту, и не помнят все равно.
Лежат они повзводно, повзводно
С лейтенантами в строю и капитаном во главе
Лежат они подснежно и подледно,
И подснежники цветут у старшины на голове.
Лежат все двести глазницами в рассвет,
А им всем вместе четыре тыщи лет…
Гэта рота
Гэта рота, гэта рота, гэта рота…
Хто прывёў яе сюды, хто паклаў яе на снег?
Гэта рота, гэта рота, гэта рота
Не прачнецца, не прачнецца па вясне…
Снег растане, снег растане, снег растане,
Раўчукі скрозь гэту роту па балоце пабягуць,
Але не ўстане гэта рота, не, не ўстане,
Камандзіры гэту роту больш у бой не павядуць.
Ляжаць усе дзвесце вачніцамі ў світанак,
А ім усім разам чатыры тышчы гадоў.
Гэта рота наступала па балоце,
А потым ёй загадалі, і яна пайшла назад.
У 43-м гэту роту расстраляў заградатрад.
І пакуль гэта рота памірала,
Зямлю грызла, лёд глынала, крывёй харкала ў снег,
Паўшчувалі баявога генерала
І сказалі, што зараз ён перад Радзімай у абавязку.
Генералы ўсе абавязкі даўно аддалі,
Ордэны ўсё атрымалі і на пенсіі даўно.
Генералы мірна ходзяць гарадамі
І не памятаюць гэту роту, і не памятаюць усё адно.
Ляжаць яны паўзводна, паўзводна
З лейтэнантамі ў ладу і капітанам на чале
Ляжаць яны падснежна і падлёдна,
І пралескі квітнеюць у старшыны на галаве.
Ляжаць усе дзвесце вачніцамі ў світанак,
А ім усім разам чатыры тышчы гадоў…

    Перевод на белорусский язык Максима Троянович