Лев Болдов. Христос. Рус. Бел

Он знал, что воскреснет. Но так, как поэт -
Стихами. Когда отпоют и отплачут,
И рукописи за подкладку запрячут -
До времени, чтоб не слепил этот свет.

Он знал, что воскреснет – ярчайшей звездой.
не в тех, с кем делился краюхою хлеба –
В немногих безумцах, глядящихся в небо
и в топку идущих за ним чередой.

А прочим останутся пряник и кнут,
Скелет толмачами обглоданной притчи.
Но будут под снегом следы его птичьи
Отыскивать те, кого завтра распнут.

Кто сделает этот немыслимый вдох -
И выдохнет жизнь – сгустком спёкшейся крови!
Он знал, что воскреснет – не в славе, но в слове -
Для тех, кто поверил, что слово есть Бог!

Хрыстос

Ён ведаў, што ўваскрэсне. Але так, як паэт -
Вершамі. Калі адплачуць яго і адспяваюць,
І рукапісы за падшэўку схаваюць -
Да часу, каб не сляпіла гэты свет.

Ён ведаў, што ўваскрэсне - зоркай найзырчэйшай .
не ў тых, з кім падзяляўся акрайцам хлеба -
У нешматлікіх вар'ятах, што глядзяць у неба
і ў топку ідучых за ім чарадою хутчэйшай.

А іншым застануцца пернік і пуга,
Шкілет тлумачамі абгрызенай прытчы.
Але будуць пад снегам сляды яго птушыныя
Адшукваць тыя, каго заўтра раскрыжуюць.

Хто зробіць гэты неймаверны ўдых -
І выдыхне жыццё -згусткам запечанай крыві!
Ён ведаў, што ўваскрэсне - не ў славе, але ў слове -
Для тых, хто паверыў, што слова ёсць Бог!

     Перевод на белорусский язык Максима Троянович