Владимир Бордюгов. Вернисаж. Рус. Бел

Среди всеобщей суеты
И разноцветья красок —
Разновеликие холсты
Картинщиковых ассов.

Избушки, как немой укор,
Склонились от упадка…
…………………………….
Вдруг — вижу Троицкий собор
Далёкого Моршанска!

Горбатый бережок над Цной,
Где пропадал я днями,
И пляж, что был покрыт травой,
Ощипанной гусями.

Беспечный ветер время гнал,
И в тонконогом детстве
Здесь, обезглавленный, дремал
Собор на лобном месте.

Вилась река в его ногах,
И было в ней — Начало…
Я запахом реки пропах,
С ней детство вдаль умчало…

Вернісаж
 
Сярод усеагульнай мітусні
І разнакаляровых фарбаў -
Разнавялікія  палотны
Карціншчыкавых асаў.

Хаткі, як нямы дакор,
Схіліліся ад заняпаду…
…………………………….
Раптам - бачу Траецкі сабор
Далёкага Маршанска!

Гарбаты беражок над Цной,
Дзе знікаў я днямі,
І пляж, пакрыты быў травой,
Аскубенай гусакамі.

Бестурботны вецер час гнаў,
І ў танканогім дзяцінстве
Тут, абезгалоўлены, драмаў
Сабор на лобным месцы.

Вілася рака ў яго нагах,
Я быў у ёй - Пачаткам удала…
Я пахам той ракі прапах,
За ёй дзяцінства паімчала…

    Перевод на белорусский язык Максима Троянович