Дарди бедаво. Неизлечимая болезнь. На таджикском я

       ДАРДИ  БЕДАВО
         (Хачвия)

    Дар сухбате чанд руз пеш
    Бо дустони хайрандеш
    Аз боби одамгари
    Сухан рондем каму беш.

    Аз руи акл нигари
    Одаму одамгари
    Хоси хулки наку аст,
    На кибру калонгари.

    Яке худро сано гуфт,
    Олиму хам доно гуфт,
    Инсондусту корчаллон,
    Пурзуру тавоно гуфт.

    Дуюм дусташ тавсиф кард,
    Ситоишу таъриф кард,
    Аз хислатхои зебош
    Хозиринро вокиф кард.

    Дусти сеюм завккунон
    Гуфто: "Бишнавед, ёрон,
    Чи хел коил нашавем
    Мо ба кудрати Яздон?

    Моро буд як кариндош
    Хеле бадмасту авбош,
    Холо бо амри Худо
    Шуд намозхону явош.

    Байни хешу акрабо
    Туфайли акли расо
    Шахси болонишину
    Бахурмат шудаст холо.

    Ришу сиблаташ зебост,
    Суханхояш гуворост,
    Хамеша байни мардум
    Бо ростгуи дастболост.

    Рашидча буд пеш номаш,
    Набуд зуру тавонаш,
    Холо Абдурашид шуд,
    Домулло аст унвонаш...

    Бовар накунед дустон,
    Номам набошад Усмон,
    Домулло Абдурашид
    Такводору боимон..."

    Ин дам омад дав-давон
    Наберачаи Усмон,
    Бо хабаре, ки овард,
    Бинмуд хамаро хайрон:

    "Дируз домулло Рашид
    Риши худро тарошид.
    Имруз бошад дар бозор
    Дар бар арак менушид".

    Дахони Усмон во монд,
    Ба мулло зуд бахо монд:
    Эх беинсоф Рашиде,
    Дардакат бедаво монд!"


Рецензии