Хрызантэмнае

Гаркавасць ружаватая ў пакой               
Плыве – святкуе восень хрызантэма.
Чытаецца  шчымлівая паэма
З самотай невыказна трапяткой.
Гучыць не ўголас, і не шэптам – нема.

Бурштынкі заварожаныя слоў
Злятаюць, бы вішнёвы ліст пад ногі.
І ў сэрцы ўжо ні смутку, ні трывогі -
Адно замілаванне і любоў
Ды прага неадольная дарогі.

Дык не скупіся ж, восень, падары,
Мне разам вандраваць з табой прыемна.
Падорыць, я ёй веру – не дарэмна
Ружовая  пяшчота па двары               
Плыве ў акно гаркава-хрызантэмна.


Рецензии
Падпішусь пад кожнай папярэдняю строчкаю, я люблю Вашы вершы і рада, што не размінулася ў гэтым шматлікім пярэстым коле вершаваных старонак!
З цяплом душы і найлепшымі пажаданнямі! Я.

Валентина Ментуз   05.11.2019 11:21     Заявить о нарушении
Дзякую Вам, дарагая, за добрыя словы, за ўвагу і цяпло!
Няхай усё будзе добра!

Клавдия Семеновна   08.11.2019 14:38   Заявить о нарушении
На это произведение написаны 2 рецензии, здесь отображается последняя, остальные - в полном списке.