Виктория Всесвит. Для губ побелевших... Рус. Бел

Для губ побелевших,
Прощально закушенных в иней...

Для психа в кривых подворотнях
Ноябрьского драйва...

Для капельки крови,
Запекшейся в воздухе синем -

В таком безнадёжно-прозрачном,
Прижизненно выбирая

Гостей в посещение скорби,
Которую помнишь по тени...

Гостей, когда выпадет время
Звеня, как голодная решка, -

Раскрывшись до боли, прощаясь
В примерном экстазе потея,

Узнав подоспевшее утро,
Пролить неумелую вечность...

Не время...

*** Для вуснаў збялелых,
Развітальна закушаных у шаць...
 
  * * *
Для вуснаў збялелых,
Развітальна закушаных у шаць...

Для псіха ў крывых падваротнях
Лістападаўскага драйва...

Для кропелькі крыві,
Пасмаглай у паветры сінім -

У такім безнадзейна-празрыстым,
Прыжыццёва выбіраючы

Госцяў у наведванне скрухі,
Якую памятаеш па цені...

Госцяў, калі выпадзе час
Звінячы, як галодная рэшка, -

Расчыніўшыся да болю, развітваючыся
Ў прыкладным экстазе пацеючы,

Пазнаўшы якая падаспела раніца,
Праліць няўмелую вечнасць...

На час...

    Перевод на белорусский язык Максима Троянович


Рецензии