Махнач Сергей Юрьев сын. Каждый человек. Бел. Рус

По горячим пескам босиком я иду не спеша,
Мысли влажно исчезли: почти, утонули
в вине.
Потерялся в Испании - вижу устала душа,
Сердце шепчет: Испания эта во мне.

Ветер гонит навстречу волны - малые горы,
Солнца отблески в прятки играют на дне.
Я куда-то плыву с ощущеньем: не я нынче в море,
В самом деле казалось, что это море во мне.

Чайки низко летают за корочкой хлеба,
А поверхность соленой, чьё-то горе кляня,
Я смотрю в высоту, исчезаю в заклании неба,
Замечаю последнее: это небо глядит на меня.

    Перевод с белорусского языка М. Троянович
 
Кожны чалавек
 
Па гарачым пяску басанож марна некуды  крочу,
Думкі важныя зніклі: бадай, патанулі
ў віне.
Я згубіўся ў Гішпаніі - бачаць стамлённыя вочы,
Сэрца іншае кажа: Гішпанія знікла ўва мне

Вецер гоніць насустрач мне хвалі - маленькія горы,
Сонца водбліскі ў хованкі з ценем гуляюць на дне.
Я кудысьці плыву з адчуваннем: не я гэта ў моры,
Насамрэч, падаецца, што гэтае мора ўва мне.

Чайкі лётаюць нізка, шукаючы скрыначкі хлеба
На паверхні, салёнай ад нечага гора, ці не?
Я гляджу ў вышыню і знікаю ў бясконцасці неба.
Заўважаю апошняе:  неба глядзіць на мяне.