Михаил Гуцериев. Ночной попутчик

(Сокращено)

"Эта встреча - глупая случайность,
В полночь, на дороге - май.
Ты стояла на кольце печально
И ждала последний свой трамвай.

Красная помада на рубашке,
Ты одна, тебе сегодня скучно.
И глаза - зеленые фисташки.
Смотрят, не мигая поминутно.

Знаю, что любовь на ночь бездушна,
И ночной роман всегда мираж.
Без души лицо увидеть трудно,
И мне нравится распущенный кураж.

Смотрят удивленные глаза,
Запах пудры и духов липучий.
Понимаю, знаю, что нельзя,
Ты сегодня мой ночной попутчик.

Ложь в глазах, на пальце бирюза,
Твою речь знобит до дрожи.
И глаза зеленые, греша,
Продают любовь что подороже.

Что я хотел, ты отдала сполна,
Остался терпкий запах имбиря.
Что не смогла, все забрала вина,
Я слышу только крики глухаря.

Начны спадарожнік

(Скарочана)
 
"Гэта сустрэча - дурная выпадковасць,
Апоўначы, на дарозе - травень.
Ты стаяла бы сумная аповесть,
На кальцы апошні твой трамвай.

Чырвоная памада на кашулі,
Ты адна, і табе сёння сумна.
Вочы, бы зялёныя фісташкі.
Глядзяць, не міргаючы хвілінна.

Ведаю, што ты ўжо не манашка,
А начны раман заўжды міраж.
Без душы твой твар убачыць цяжка,
Ды мне падабаецца кураж.

Бачу толькі здзіўленыя вочы,
Пудры пах, духоў ліпучы поклік.
Ведаю, што нельга сёння ночы,
разумею, ты начны мой спадарожнік.

У вачах хлусня, на пальцу біруза,
Тваю гаворку зябіць усё ніжэй.
У вочах зялёных грэшная буза,
Каб прадаць каханне даражэй.

Што жадаў я - аддала спаўна,
Застаўся толькі даўкі пах знаўца.
Што не змагла, усе забярэ віна,
Усё чуецца мне крыкамі глушца".

    Перевод на белорусский язык


Рецензии