Ибрат. Стихи на таджикском языке

   

                ИБРАТ



        Таърихи деhе нигоштан hиммат аст,
        Он hаводис чунки бар халќ ќиммат аст,
        Чунки асрори куhан худ hикмат аст,
        Гар кушої з-он якеро – хидмат аст.

        То намоям баhри халќам хидмате,
        Ин китоб омад hамчун ибрате.
        Ибрат аз аjру атои Oн Азиз,
        К-Ў бидод моро каме аќлу тамиз, 

        Ибрате, к-аз сабаќhои куhан
        Мефизояд меhри hар соhибватан,
        Ибрате аз ибтидо то интиhо,
        Аз бинои боѓу роѓи хушлиќо,
        Ибрати hар кас, ки баhри меhанаш
        Бе суоле кард фидо jону танаш,
        Ибрате аз hиммату аз ибтикор,
        Ибрат аз мардонагии марди кор,
        Ибрат аз онон, ки дар  мулки дигар
        Мечаканд hар лањзае хуни jигар,

        Ибрат аз jабри замони даргузар,
        Ки намуд jангро ба мардум дарди сар,
        Ибрат аз сулhу салоhи тоjикон
        Бар тамоми мардуми рўи jаhон,
        Ибрате аз аллаhои модарон
        Чун дуое, баhра бигрифта аз он,
        Ибрат аз устоду аз дарсhои вай,
        Ибрат аз меhру насиhатhои вай,
        Ибрат аз некону кору борашон,
        Шоирони деhу аз ашъорашон,
        Ибрат аз таърихи бои деhи худ,
        Ибрат аз аjдоди некандеши худ…

        Бешак ин ибратhо хеле нодиранд,
        Кош, ки мардум дар hаёт панде гиранд,
        То зи Хиштхона – зи деhи кўчаке,
        Ном бардорад Ватанро кўдаке,
        То ки бинмояд маънии осор-ш беh,
        Чун нависад олиме таърихи деh.

                01-02.2016               
 


Рецензии