Водар слова
Я спазнаў гэта толькі з табою.
Голас твой чутны мне ў кожным слове,
Нібы водар начнога прыбою.
Ты мне мроішся чайкаю вольнай,
На сваё што ўстала крыло.
Каб забыць, што была ты бяздольнай,
Бо былое ў мора сплыло!
Так дзянькі праляцяць, нават годы,
Ты--мяне, я-- цябе зберагу...
І абыдуць нас краем нягоды,
Бо без мовы я жыць не змагу!
Многа словаў у кожнай ёсць мове,
Каб жыцця апісаць прыгажосць,
Бо жыццё ў апошняй аснове -
Гэта мова матулі і ёсць!
Свидетельство о публикации №119052208343