Андрей Пожарницкий. Варфоломеевская ночь. Рус. Бел

Па картине Гун "Сцена из Варфоломеевской ночи"

Искрами факелы вырежут мглу,
Засов приоткроет продажный слуга.
И не помогут уже ни кому
Сотни распятий Иисуса Христа.
Пенится кровь – молодое вино,
Голые груды дымящихся тел,
Локоны мертвое колют плечо.
Смертное ложе – ваша постель.
Кольца, браслеты в карманах звенят.
Чертово племя! В окна детей!
Кто там укрылся?! Дайте огня!
Слава тебе, Святой Варфоломей!
Красива бесовка! Под левую грудь…
Грешница, мужу уже не верна,
Следом за ним отправляешься в путь.
Пульс затихает, затих,…умерла.
Вот и рассвета багряная тень.
В райские гущи пути не легки,
Руки умыты, молитва душе –
Промысел божий отпустит грехи…

Чу, Матерь Божия? Возглас трубы!
И шевеление свежих могил.
Жертвы, злодеи – вот вы и равны!
Это предвестник Суда – Гавриил!


По картине Гун "Сцена из Варфоломеевской ночи"
 
Іскрамі паходні выражуць імгу,
Завал прыадчыніць продажны мастак.
І не дапамогуць ужо ні каму
Сотні распяццяў Ісуса Хрыста.
Пеніцца кроў - маладое віно,
Груды голых  дымлівых целаў,
Валасы мёртвыя не колюць даўно.
Смяротнае ложа - ваша пасцеля.
Кольцы, бранзалеты ў кішэнях звіняць.
Чортава племя! У вокны дзяцей!
Хто там атуліўся?! Дайце агня!
Слава табе, Святы Варфаламей!
Прыгожая чартоўка! Пад левую грудзь…
Грэшніца, мужу ўжо не верна,
Следам за ім адпраўляешся ў пуць.
Пульс заціхае, заціх,…памерла.
Вось і світанка барвовая цень.
У райскія гушчы цяжкія шляхі,
Рукі памыты, малітва людзей
Промысел божы адпусціць грахі…

Чу, Матка Боская? Вокліч трубы!
І варушэнне свежых магіл.
Ахвяры, злыдні - роўныя нібы!
Гэта прадвеснік Суда - Гаўрыіл!

     Перевёл Максим Троянович

 


Рецензии